Interseksualiteit

Interseksualiteit is een overkoepelende term die verwijst naar menselijke lichamen die buiten de strikte mannelijke en vrouwelijke dualiteit vallen. In het algemeen verwijst de term naar de vele variaties – vaak al aanwezig bij de geboorte – die de reproductieve of seksuele anatomie van een persoon kunnen beïnvloeden, waaronder genitaliën, hormonen, voortplantingsorganen en chromosomen.

Deze variaties kunnen bijvoorbeeld inhouden dat iemand geboren wordt met een 'vrouwelijke' anatomie aan de buitenkant, zoals een vaginale opening, maar dat de 'mannelijke' geslachtsorganen zich aan de binnenkant bevinden.

Het kan zich ook uiten in de vorm van een jongetje dat geboren wordt met een penis die medisch gezien als zeer klein wordt beschouwd, of een meisje dat geboren wordt met een grote clitoris. Intern kan een intersekse persoon een atypische genetische sequentie hebben, waarbij sommige cellen XX-chromosomen (vrouwelijk) hebben en andere XY-chromosomen (mannelijk).

Dit zijn slechts enkele voorbeelden; de interseksualiteitparaplu omvat een breed scala aan nuances. Schattingen suggereren dat er minstens 40 verschillende interseksualiteitsvariaties bestaan. Hoewel deze verschillen vaak al bij de geboorte zichtbaar zijn, wordt interseksualiteit soms pas later in het leven van een kind – of zelfs volwassene – ontdekt.

Wat gebeurt er als iemand interseksueel geboren wordt?

Interseksualiteit is een natuurlijke variatie en geen ziekte of stoornis. Hoewel er geen exacte statistieken zijn over hoe vaak interseksualiteit voorkomt, suggereren sommige schattingen dat ongeveer 1,7% van de bevolking interseksualiteit heeft – ongeveer evenveel mensen met rood haar of groene ogen.

Er bestaat een geschiedenis van medicalisering van intersekse-geboorte, inclusief de behandeling ervan als een medische aandoening die behandelingen zoals chirurgie en hormoontherapie vereist om een geslacht toe te kennen of mensen te laten conformeren aan de mannelijke of vrouwelijke anatomie. Belangenorganisaties maken zich steeds meer bewust van het belang van onderscheid tussen onnodige behandelingen die zonder toestemming van het individu worden uitgevoerd en behandelingen die medische problemen aanpakken die kunnen voortvloeien uit intersekse-geboorte.

"Wanneer een baby geboren wordt, zal de verloskundige het wettelijke geslacht bepalen. In veel landen is dit mannelijk of vrouwelijk", zegt Rachel Wright , een psychotherapeut uit New York die gespecialiseerd is in hedendaagse relaties, seks en seksualiteit.

Als de genitaliën van een persoon echter niet binnen de typische mannelijke of vrouwelijke anatomie vallen, kan de arts het kind bij de geboorte als interseksueel identificeren.

In sommige gevallen kan een operatie aan de genitaliën van de baby worden uitgevoerd, zodat deze zich 'normaler' presenteren als mannelijk of vrouwelijk. Sommige kinderen kunnen ook hormoontherapie krijgen om beter in de binaire verhouding te 'passen'. In gevallen waarin artsen en ouders niet kunnen bepalen in welke kant van de binaire verhouding het kind het gemakkelijkst past, kunnen ouders er uiteindelijk voor kiezen om hun kind een geslacht toe te kennen en het als zodanig op te voeden.

Er is echter steeds meer activisme en bewustzijn rond dit onderwerp. Velen vinden het emotioneel of mentaal niet voordelig om een kind in de mannelijke of vrouwelijke categorie te duwen als het niet geboren is als iemand die duidelijk binair is. Bovendien kunnen intersekse-operaties later in het leven leiden tot aanzienlijke littekens en vruchtbaarheidsproblemen.

Identificatie van intersekse bij de geboorte

Een baby kan als interseksueel worden geïdentificeerd als deze:

• Geen vaginale opening hebben
• Geen testikels hebben
• Geen eierstokken hebben
• Geen clitoris of binnenste schaamlippen hebben
• Een penis hebben zonder urethrale opening
• Een kleinere penis hebben dan verwacht
• Het hebben van uitwendige genitaliën die verschilt van hun inwendige anatomie
• Een clitoris hebben die groter is dan verwacht
  
  

Hoewel veel intersekse-identificaties al bij de geboorte plaatsvinden, is dat niet altijd het geval. Het is niet ongebruikelijk dat iemand zich pas later in zijn leven realiseert dat hij of zij intersekse is; deze latere identificatie lijkt vaker voor te komen rond de puberteit of bij een poging tot zwangerschap.

Een persoon (of diens ouder) kan ontdekken dat deze interseksueel is wanneer de puberteitsveranderingen te vroeg, op onverwachte manieren, heel laat of helemaal niet optreden. Volwassenen die kampen met onvruchtbaarheid kunnen er ook na een medische beoordeling en identificatie achter komen dat ze interseksueel zijn.

In sommige gevallen realiseert iemand zich misschien nooit dat hij of zij interseksueel is. Dit komt vaker voor wanneer interseksualiteit zich manifesteert via chromosomen of inwendige organen dan via uiterlijke anatomie.

Intersekse genderidentiteit en seksualiteit

Het is belangrijk om te beseffen dat interseksueel zijn geen seksuele geaardheid of genderidentiteit is. Mensen die interseksueel geboren zijn, kunnen veel verschillende variaties hebben wat betreft genderidentiteit en seksualiteit.

Genderidentiteit

Genderidentiteit verwijst naar de interne beleving van iemands gender, die al dan niet overeenkomt met het bij de geboorte toegekende geslacht.  Gender verwijst naar normen die sociaal geconstrueerde verwachtingen zijn over hoe mensen zich zouden moeten gedragen en zich zouden moeten uiten.

Intersekse personen kunnen een breed scala aan genderidentiteiten hebben. Sommigen identificeren zich met een 'mannelijke' of 'vrouwelijke' identiteit, maar anderen kiezen wellicht voor andere opties.

Het is belangrijk om te benadrukken dat intersekse niet hetzelfde is als non-binair of transgender zijn. Non-binair is een genderidentiteit die niet exclusief "mannelijk" of "vrouwelijk" is. Een transgender persoon heeft een genderidentiteit die verschilt van het geslacht dat hem of haar bij de geboorte is toegekend. Intersekse verwijst niet naar iemands innerlijke gevoel van genderidentiteit.

Intersekse personen kunnen verschillende genderidentiteiten hebben, waaronder cisgender, agender, bigender, femme, genderfluïde, transgender of non-binair. De manier waarop ze hun gender uiten, kan variëren en kan al dan niet in overeenstemming zijn met hun genderidentiteit.

Gender en seksualiteit

Wright benadrukt dat, net als bij niet-interseksuele personen, het geslacht waarmee ze bij de geboorte worden geïdentificeerd, niet altijd de genderidentiteit is die ze later zullen hebben.

Bovendien kan, net als bij niet-interseksuele mensen, hun seksualiteit – oftewel tot wie ze zich seksueel aangetrokken voelen – variëren. Onderzoek wijst ook uit dat er geen verband is tussen genderidentiteit en seksualiteit.

Interseksualiteit verwijst strikt naar een groep omstandigheden waarbij de seksuele ontwikkeling (geslachtsdelen, inwendige organen en geslachtshormoonspiegels) van iemand afwijkt van het typische binaire patroon.

Hoe vaak komt interseksualiteit voor?

Het antwoord is hier niet zo eenvoudig. Dit komt deels doordat er veel subjectiviteit in het spel is in die verloskamer en/of medische analyse. De natuur bepaalt niet waar 'mannelijk' of 'vrouwelijk' eindigt en waar 'interseksualiteit' begint. De beslissing welke combinatie van anatomische variaties of chromosomale verschillen als interseksualiteit geldt, wordt vaak genomen door medische professionals, en deze vaststellingen variëren aanzienlijk.

Zo kan de ene arts een grote clitoris als relatief normaal beschouwen, terwijl de ander deze te groot vindt om de baby bij de geboorte duidelijk als 'vrouwelijk' te identificeren. Het omgekeerde geldt voor de grootte van de penis van een baby. Er is ook verschil van mening over hoeveel chromosomale afwijkingen 'vereist' zijn voordat een intersekse-diagnose wordt gesteld. Het is echter belangrijk om op te merken dat dit slechts uitzonderlijk opvallende gevallen zijn waarbij het makkelijker is om die intersekse-uitspraak te doen. Er worden veel meer baby's geboren met minder opvallende vormen van anatomische variaties.

Bovendien, zoals ik hierboven al aangaf, vindt intersekse-identificatie soms pas veel later plaats (als het überhaupt gebeurt).

Interseksualiteit is een verzamelnaam voor een breed scala aan variaties in het menselijk lichaam wat betreft geslachtschromosomen, genitaliën, reproductieve anatomie en hormonen. Deze zijn meestal al bij de geboorte aanwezig, hoewel ze later in het leven of soms helemaal niet ontdekt kunnen worden.

Het stigma rond interseksuele mensen is in de loop der jaren afgenomen doordat steeds meer medische professionals – en de algemene bevolking – er meer begrip voor hebben. Toch worden mensen met een intersekse-conditie nog steeds geconfronteerd met pesten, discriminatie en stigmatisering.