We willen allemaal verlichting van wat pijn doet. Dat is begrijpelijk. Niemand loopt graag rond met spanning op de borst, een hoofd dat blijft razen of een knoop in de maag. En dus komen veel mensen op gesprek met één grote wens: zorg dat het weggaat!
Maar dat is niet wat therapie doet. Tenminste, niet in mijn praktijk.
Ik geloof niet in mooie woorden om pijn toe te dekken. En ik zal je ook geen tijdelijke geruststelling geven die het echte probleem laat liggen. Therapie is geen pleister. Het is ook geen quick fix of een warm bad waarin je je een uur veilig voelt en daarna weer verder moet sukkelen.
Wat therapie wél is?
Een plek waar je eindelijk mag kijken naar wat je al zo lang uit de weg ging. Waar iemand naast je staat — niet om je te troosten als kind, maar om je als volwassene te begeleiden in het dragen van je eigen verhaal.
En soms is dat confronterend. Het raakt soms een gevoelige plek.
En ja, soms word je even boos op mij, of stil.
Dat hoort erbij.
Therapie is ook…
… een plek waar je mag ontdekken dat je sterker bent dan je dacht.
Dat je meer invloed hebt dan je beseft.
Dat patronen die je jaren hebt meegedragen, niet onvermijdelijk zijn.
Maar dat komt niet vanzelf. Het vraagt moed. En het vraagt een begeleider die niet wegkijkt. Iemand die je niet alleen aanhoort, maar ook bevraagt. Die zegt wat er gezegd moet worden — niet hard, wel helder.
Eerlijkheid als vorm van zorg
Ik ben niet de therapeut die je laat praten zonder richting.
Ik ben ook niet degene die met je meegaat in verhalen die je klein houden.
Ik ben wél degene die luistert, scherp is, en het aandurft om samen met jou te kijken naar wat écht speelt.
Niet om te forceren, maar omdat ik geloof in je kracht.
Wil je weten of deze manier van werken iets voor jou is?
Therapie is niet altijd zacht!
Maar het kan je zachter maken voor jezelf.
Therapie is geen pleister